I    Historia białogardzkiej „Dwójki”

1)    Powstanie i rozwój szkoły w latach 1946 – 1956

Po wyzwoleniu Białogardu w marcu 1945 r. natychmiast przystąpiono do organizacji życia w mieście, w tym także szkolnictwa. Powołano w powiecie białogardzkim inspektora szkolnego. Został nim 1 kwietnia 1945 r. Czesław Wojdyno, który wraz z grupą nauczycieli przyczynił się do otwarcia pierwszej powojennej szkoły w Białogardzie. Mieściła się w gmachu obecnego Liceum Ogólnokształcącego, a została oficjalnie otwarta 10 maja 1945 r. pod nazwą Publiczna Szkoła Powszechna w Białogardzie.

Rok później młodsze dzieci przeniesiono do budynku przy ulicy Grunwaldzkiej 44, gdzie powstała Szkoła Powszechna, zaś w gmachu dawnego gimnazjum rozpoczęto przygotowania do otwarcia szkoły średniej.

14 września 1946 r. nastąpił podział na Szkołę Powszechną nr 1 i Szkołę Powszechną nr 2, ale obie placówki z powodu braku drugiego lokalu mieściły się w jednym budynku. Szkoła Powszechna nr 1 pracowała w godzinach rannych, natomiast „Dwójka” w godzinach popołudniowych i wieczornych. Dopiero 9 grudnia 1946 r. Szkoła Powszechna nr 2 została przeniesiona do budynku przy ulicy Lindego 5, obecnie Kościelnej 1. Jej pierwszym kierownikiem został Czesław Kacprzyński, który pełnił tę funkcję do roku 1949.

Pan Czesław nie miał łatwego zadania. Warunki lokalowe nie sprzyjały efektywnej pracy. Korytarze były wąskie, klasy ciemne i niedogrzane, toteż w okresie zimowym, podczas dużych mrozów zajęcia odwoływano. Brakowało także mebli. Rodzice uczniów znosili do szkoły sprzęty z własnych mieszkań. Również pomoce dydaktyczne kierownik szkoły zdobywał własnymi siłami, zbierając je po domach białogardzian, instytucjach, a nawet na składowiskach „rupieci”. Po kilku miesiącach wnętrze budynku odpowiadało w przybliżeniu wymogom szkoły.

W roku szkolnym 1946/47 w placówce rozpoczęły działalność pierwsze organizacje młodzieżowe: PCK, Liga Morska, Spółdzielnia Uczniowska o nazwie „Przyszłość”. Funkcjonował także chór szkolny prowadzony przez Pana Czesława Kacprzyńskiego, który miał w swym repertuarze piosenki o różnorodnej tematyce. W ciągu roku zorganizowano wiele imprez, np. z okazji święta spółdzielczości, choinki noworocznej, rocznicy wyzwolenia Białogardu, dni oświaty, 1 Maja.

W roku szkolnym 1947/48 wysiłkiem pracowników i uczniów organizowano bibliotekę szkolną. Jesienią 1947 r. młodzież brała udział w akcji wykopek. Zarobione pieniądze przeznaczono na pomoce naukowe i księgozbiór. Prężnie działający Komitet Rodzicielski zorganizował w ciągu roku szereg imprez dla dzieci i społeczności lokalnej, a uzyskane w ten sposób środki finansowe pomogły kompletować bibliotekę szkolną.

Ponadto władze szkoły zainteresowały się placem przyległym do rzeki i liceum. Był to plac ćwiczeń straży pożarnej. Dzięki współpracy z Burmistrzem Białogardu zaadoptowano go na boisko sportowe. 2 maja 1948 r. na zaproszenie „Dwójki” odbyły się tam pierwsze rozgrywki międzyszkolne. Uczniowie  Szkoły Powszechnej nr 2 odnieśli wówczas podwójne zwycięstwo. Uzyskali też puchar z dyplomem za zajęcie I miejsca w „Biegach Narodowych”.

W kolejnym roku szkolnym 1948/49 w placówce zwiększyła się znacznie liczba uczniów. Szkoła liczyła 320 dzieci, toteż utworzono dwie dodatkowe klasy. W okresie zimowym prowadzono akcję dożywiania dzieci, natomiast w wakacje zorganizowano pierwsze kolonie letnie.

Uczniowie „Dwójki” wyróżniani byli za bardzo dobre wyniki w nauce i wzorowe zachowanie. Absolwenci bez trudu składali egzaminy wstępne do szkół średnich.

W kronikach szkolnych brak informacji o działalności placówki w latach 1949 – 1955. Na podstawie rozmów z nauczycielami, którzy pracowali w szkole w tamtym okresie, ustalono, że kierownikiem szkoły w latach 1949 – 1950 był Pan Stanisław Dankowski, w latach 1950 – 1953 – Pan Konstanty Korobowicz, w latach 1953 – 1956 – Pan Józef Tubielewicz.

W wymienionych latach aktywnie działał Komitet Rodzicielski. Organizowano w szkole zbiórki złomu i makulatury, zabawy taneczne, a pozyskane pieniądze przeznaczano m. in. na wycieczki i dożywianie młodzieży. W szkole funkcjonowały dwie drużyny harcerskie i zuchowe.

2)    Działalność szkoły w latach 1956 – 1966

Wyżej wymieniony okres to ważne dziesięć lat funkcjonowania szkoły. W tym czasie przeprowadzono dwa kapitalne remonty budynku, dzięki czemu znacznie poprawiły się warunki pracy nauczycieli i uczniów. Pierwszy- pod koniec roku szkolnego 1956/57, gdy placówką kierował Pan Stanisław Dankowski, drugi -  w maju 1962 r. w czasie kadencji Pana Bogdana Struckiego. Wówczas wewnątrz budynku utworzono z dwóch wąskich korytarzy duży hol oraz połączono pokój nauczycielski z wyjściem na dwa skrzydła szkoły. Założono centralne ogrzewanie, wymieniono dziurawe podłogi, zorganizowano w piwnicy szatnię, a na strychu pracownię techniczną dla dziewcząt. Wykonano również nową elewację budynku.

W szkole powołano do życia nowe organizacje: PCK, SKO, OH, TPPR. 21 stycznia 1958r. powstała Spółdzielnia Uczniowska „Jutrzenka”, która prowadziła sprzedaż artykułów piśmienniczych i spożywczych, zaopatrywała uczniów w podręczniki szkolne.

W szkole działało kółko dramatyczne, które wystawiało przedstawienia dla ludności Białogardu. Dzięki uzyskanym środkom finansowym zorganizowano wycieczki do Krakowa, Zakopanego i okolic. W 1959 r. powstaje w szkole pod kierownictwem Pana Bogdana Struckiego kółko fotograficzne.

1 września 1960r. część nauczycieli wraz z kierownikiem Panem Stanisławem Dankowskim przechodzi do nowo powstałej Szkoły Podstawowej nr 5 w Białogardzie. Kierownictwo „Dwójki” obejmuje Pan Bogdan Strucki, a jego zastępcą zostaje Pani Aniceta Pawłowska. W szkole, która liczy 14 oddziałów, rozpoczynają pracę zasłużeni dla rozwoju placówki nauczyciele: Pani Teresa Ociepka, Pani Helena Meyer, Pani Stanisława Grabowska, Pan Romuald Wiśniewski, Pan Antoni Dąbrowski.

1 marca 1961 r. to ważna data dla działających w szkole harcerzy, nad którymi opiekę sprawowali: Pan Antoni Dąbrowski, Pani Lucyna Sawicka i Pan Zenon Tylingo. Tego dnia młodzież otrzymała do użytku pomalowaną przez miejscowego kustosza i malarza Pana Sawilskiego „Harcówkę”. Mieściła się w pomieszczeniu obecnej stołówki szkolnej.

W październiku 1963 r. w szkole po raz pierwszy otwarto stołówkę oraz szkolną świetlicę. W roku szkolnym 1965/1966 w „Dwójce” powstała pierwsza w mieście klasa specjalna. Zorganizowała ją Pani Józefa Rudzik. Klasy specjalne funkcjonowały tu do roku 1993, do chwili utworzenia szkoły specjalnej.

Rok szkolny 1965/1966 przebiegał pod znakiem przygotowań do obchodów 20 – lecia powstania placówki. Połączone zostały z uroczystością nadania szkole imienia kapitana Lucjana Szenwalda oraz wręczenia sztandaru. Uroczystość ta odbyła się 5 marca 1966 r. na Placu Wolności, a część artystyczną wystawiono w Powiatowym Domu Kultury. Zwiedzano budynek szkoły oraz wystawę dorobku szkolnego. Młodzież w obecności zaproszonych gości, rodziców, nauczycieli na sztandar szkoły złożyła po raz pierwszy uroczyste ślubowanie, którego tekst przez wiele kolejnych lat był powtarzany na uroczystej akademii szkolnej.

3)    Działalność szkoły w latach 1966 – 1976

W roku szkolnym 1966/1967 placówką nadal kieruje Pan Bogdan Strucki, a jego zastepcą jest Pani Stanisława Pasińska (Kwiecień). Szkoła liczy 19 oddziałów. W czerwcu 1967 roku po raz pierwszy absolwenci kończą szkołę podstawową ośmioklasową.

W latach 1967/1968 rozwija się współpraca ze szkołą radziecką oraz nauczycielami niemieckimi z Teterow, którzy goszczą w naszej szkole.

„Dwójka” odnosi znaczące sukcesy.  Uczniowie pod kierunkiem Pana Romualda Wiśniewskiego i Pana Andrzeja Czubaja znajdują się na czołowej pozycji w sztafetach na mistrzostwach wojewódzkich szkół średnich i ustalają rekord województwa. Młodzież na stadionie X – lecia zajmuje III miejsce w sztafecie szkół podstawowych. Ponadto w konkursie na najlepszą Spółdzielnię Uczniowską nasza „Jutrzenka” osiąga III miejsce w województwie. O klasie specjalnej ukazują się artykuły w prasie, kontynuuje swą działalność harcerstwo.

W roku szkolnym 1969/1970 następują zmiany kadrowe. Ze szkoły odchodzi Pan Bogdan Strucki, a funkcję kierownika po raz trzeci obejmuje Pan Stanisław Dankowski. Jego zastępcą zostaje Pani Teresa Ociepka. Nauczanie przechodzi na system klasopracowni. Utworzone zostają i wyposażone w pomoce naukowe klasopracownie: języka polskiego, historii, chemii, fizyki i zajęć praktyczno – technicznych.  Uczniowie osiągają bardzo dobre wyniki w nauce. W placówce prężnie działają koła przedmiotowe i kółko artystyczne oraz organizacje , takie jak: SKO, LOP, LOK, PCK, SK PZR, Samorząd Uczniowski.

W okresie od 4 do 12 lutego 1971 r. w szkole trwa wizytacja. Praca „Dwójki” zostaje oceniona bardzo wysoko.

Rok szkolny 1971/1972  to czas niepokoju i obaw o to, co stanie się ze zżytym gronem pedagogicznym w ciągu najbliższych 2 lat, na które zaplanowano gruntowny remont budynku przy ulicy Kościelnej 1. Najlepiej te nastroje oddają zapiski nauczycieli odnalezione w archiwum szkoły. Czytamy tam: „Dla poprawy warunków nauki i pracy remont szkoły był niezbędny, ale troska o to, abyśmy pracowali w zżytej gromadzie miała wielkie uzasadnienie. Przecież szkoła to nie tylko budynek, ale dzieci i grono pedagogów oddane bez reszty sprawom nauczania i wychowania młodzieży. Aby nie rozstawać się z sobą, czyniliśmy starania o budynek zastępczy, ale jak się okazało, taki budynek to marzenie, które nam się nie spełniło. Nadszedł więc smutny dzień zakończenia roku szkolnego 1971/1972. Musieliśmy opuścić stare mury z myślą o 2 latach, ale jak się okazało w praktyce, termin oddania odremontowanej szkoły znacznie się wydłużył. (…) Poszczególne klasy oraz nauczyciele zostali przydzieleni pod dyrektorów szkół miejskich. Budynek szkolny został niemal do fundamentów zburzony i od podstaw przebudowany. W okresie 2 lat obserwowaliśmy słabe tempo prac przy przebudowie szkoły, ale dopiero w marcu 1974 r. zaczęliśmy wydeptywać ścieżki do władz politycznych miasta, aby wpłynąć na wykonawcę o przyśpieszenie tempa prac. Z dniem 1 kwietnia 1974 r. wznowiła pracę jako kierownik szkoły Pani Teresa Ociepka, która zajęła się pracami organizacyjnymi nad przygotowaniem nowego roku szkolnego. Należało zamówić i odebrać sprzęt szkolny, przygotować projekt organizacyjny na nowy rok oraz dopilnować jakości wykonania prac na budowie. W tym ostatnim zadaniu było najwięcej kłopotów i obaw. Rok szkolny 1974/1975 rozpoczęliśmy na podwórzu MDK, gdyż budynek szkoły nie został oddany do użytku. Z braku pomieszczeń w jednej szkole przydzieliliśmy klasy i nauczycieli do szkół nr 1 i 4 oraz MDK. W większości pracowaliśmy na drugą zmianę do późnych godzin wieczornych. Bywało i tak, że za przepierzeniem z map, w jednym pomieszczeniu uczyły się dwie klasy. Każdy kolejny odbiór techniczny budynku kończył się fiaskiem z powodu niedbałego wykonawstwa robót budowlanych. Wreszcie w okresie od 15 do 30 listopada zaczęliśmy w czynie społecznym czyścić „zachlapane” okna oraz wnosić sprzęt i pomoce naukowe do szkoły. Zajęcia w budynku zaczęły się 2 grudnia 1974 r. uroczystym apelem, na którym Pan Inspektor Roman Wójcik przekazał szkołę dzieciom oraz podziękował uczniom, rodzicom i gronu nauczycielskiemu za wysiłek przy przygotowaniu budynku do zajęć. (…) Nowy budynek złączył grono nauczycielskie, ale wielunauczycieli pozostało w szkołach, w których pracowali w okresie 2 lat. Przybyło do nas wiele „nowych twarzy”. Przez okres roku wyczekiwaliśmy na oddanie do użytku sali gimnastycznej. Niestety okazało się, że zbudowane filary grożą zawaleniem, dlatego znów patrzyliśmy „z podziwem” na „brakorobów” z KPRB i czekaliśmy cierpliwie na salę gimnastyczną – drugi rok. Był to rok 30 – lecia szkoły.”

Długo wyczekiwaną salę gimnastyczną oddano do użytku w sierpniu 1976 r., a już 2 października po raz pierwszy odbył się tam wieczorek taneczny, który zorganizował Samorząd Szkolny.

W roku szkolnym 1975/1976 funkcjonowało w „Dwójce” Przedszkole nr 8. W tym samym roku obchodzono w placówce 10 – lecie nadania szkole imienia kapitana Lucjana Szenwalda oraz przekazania jej sztandaru, a także 30 – lecie działalności Spółdzielni Uczniowskiej „Jutrzenka”.

W kolejnym roku Szkoła Podstawowa nr 2 była gospodarzem uroczystości inauguracji roku szkolnego 1976/1977 dla szkół miejskich na terenie Białogardu. Dokonano też uroczystego otwarcia Izby Pamięci Narodowej, której opiekunem został Pan Antoni Dąbrowski. Zbiory do Izby ofiarowały rodziny byłych żołnierzy I Armii i uczestników bitwy o Monte Cassino. Szkoła współpracowała ze Związkami Kombatantów, stale wzbogacając swe zbiory. Wkrótce w Izbie Pamięci utworzony został kącik poświęcony historii i publikacjom o Białogardzie.

Ponadto „Dwójka” przystąpiła do Klubu Otwartych Szkół. Podsumowanie pracy Klubu odbyło się w Kołobrzegu, gdzie szkoła zajęła III miejsce w województwie. Sukcesy odniosły działające na terenie placówki organizacje. Wśród nich na przypomnienie zasługują następujące osiągnięcia:

·     I miejsce w rejonowej klasyfikacji pracy szkolnych kół PCK,

·     II miejsce w Turnieju Wiedzy Obywatelskiej – Szczep nr 2 ZHP,

·     II miejsce w Międzyszkolnym Festiwalu Śpiewających Szóstek – drużyna zuchowa „Białe bociany”,

·     III miejsce w Festiwalu Śpiewających Zastępów,

·     III miejsce w Wojewódzkim Konkursie Izb Pamięci Narodowej,

·     I, II, III miejsce w Międzyszkolnym Konkursie Rysunkowym zorganizowanym przez PZU,

·     III miejsce w rejonowym konkursie zajęła Spółdzielnia Uczniowska „Jutrzenka”.

4)    Działalność szkoły w latach 1977 – 1999

Rok szkolny 1977/1978 rozpoczął się 22 sierpnia, zaś 1 września obchodzono po raz pierwszy w historii szkolnictwa Święto Szkoły. Izba Pamięci Narodowej im. Kapitana Lucjana Szenwalda została wyróżniona odznaką Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej.

W kolejnych dziesięciu latach realizowano tradycyjny już kalendarz imprez i uroczystości szkolnych. Organizowano obchody rocznicowe Ludowego Wojska Polskiego, Rewolucji Październikowej, wyzwolenia Białogardu. Świętowano Dzień Edukacji Narodowej, Dzień Kobiet, Dzień Dziecka. 1 Maja uczniowie i nauczyciele brali udział w pochodach. Kontynuowano wyjazdy uczniów na wykopki, podjęto akcję sadzenia lasów. Ponadto w roku 1979 podczas zimy stulecia młodzież była zaangażowana do odśnieżania ulic Białogardu.

W zapisach archiwalnych „Dwójki” odnajdujemy też informację o tym , że w grudniu 1979 r. szkoła przystąpiła do protestu przeciwko podjętej decyzji NATO o uzbrojeniu krajów Europy Zachodniej w rakiety średniego i dalekiego zasięgu, wysyłając rezolucję do ambasady Stanów Zjednoczonych.

Rok szkolny 1980/1981 to w kronikach Szkoły Podstawowej nr 2 rok sukcesów dydaktycznych. Uczniowie szkoły zajęli czołowe miejsca w olimpiadach przedmiotowych z języka polskiego, matematyki, biologii i chemii. Małgorzata Urynowicz, Mariusz Przygodzki i Marek Nowicki znaleźli się w pierwszej dziesiątce laureatów konkursu biologicznego. Ponadto Mariusz Przygodzki zdobył III miejsce w konkursie z chemii.

W roku szkolnym 1982/1983 na terenie placówki powstała grupa inicjatywna Związku Nauczycielstwa Polskiego. Jej przewodniczącą została Pani Maria Wiśniewska.

W 1984 r. odnowiono i doposażono „Harcówkę” – ważne miejsce dla działających w szkole członków ZHP. Harcerze mogli pochwalić się licznymi osiągnięciami, między innymi zajęli:

·     II miejsce w rajdzie pieszym do Byszyna,

·     II miejsce w turnieju techniczno – obronnym,

·     I miejsce drużynowo w zawodach miejskich i rejonowych oraz III miejsce w zawodach wojewódzkich Turnieju Wiedzy o Ruchu Drogowym.

10 maja 1986 r. o godzinie 9.00 rozpoczęła się uroczystość z okazji 40 – lecia działalności szkoły. W przygotowanie obchodów włączyły się organizacje szkolne, szczególnie ZHP i Samorząd Uczniowski. Goście złożyli wpisy do księgi pamiątkowej, zwiedzili pomieszczenia lekcyjne, wzięli udział w apelu pod pomnikiem Orła Białego, w akademii w Białogardzkim Ośrodku Kultury. Szczep harcerski otrzymał imię kapitana Lucjana Szenwalda oraz sztandar ufundowany przez zakład opiekuńczy PSS „Jedność” i Komitet Rodzicielski. Ponadto dyrektor szkoły Pani Teresa Ociepka oraz jej zastępczyni Pani Alicja Błażewicz wręczyły dyplomy honorowe zasłużonym dla szkoły działaczom społecznym i nauczycielom mającym w „Dwójce” ponad 20 – letni staż pracy. Dyplomami uhonorowano także byłych kierowników placówki. O tej wyjątkowej uroczystości pisał „Głos Koszaliński” w artykule pt.”Dwójka” ma czterdzieści lat”.

Natomiast w „Głosie Pomorza” z dnia 9 listopada 1987 r. zamieszczono krótki artykuł o działalności szkolnego koła PTTK „Piechurzy” prowadzonego przez Pana Jana Kamińskiego od 20 lat. Pan Jan Kamiński wspólnie z żoną poświęcali młodzieży dwie, trzy niedziele w miesiącu, wspólnie zwiedzali województwa: koszalińskie, szczecińskie i gdańskie. Liczba członków koła była ruchoma, liczyła około 30 osób, wszyscy posiadali popularną odznakę turystyczną.

Od tego roku funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej nr 2 pełniła  Pani Alicja Błażewicz. Stanowisko wicedyrektora objął Pan Stanisław Puna, ale po kilku miesiącach odszedł do Wydziału Oświaty. Funkcję zastępcy dyrektora przejęła Pani Irena Dombrowska, która  po 2,5 roku zrezygnowała ze stanowiska. Wówczas objął je Pan Leszek Dziuba i piastował przez kolejne 12 lat.

„Dwójka” przez lata swej działalności włączała się w różnorodne akcje na rzecz społeczeństwa, nie tylko lokalnego. W lutym 1987 r. szkoła otrzymała od Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika – Szpitala Centrum Zdrowia Matki - Polki w Łodzi podziękowanie za przyczynienie się do realizacji budowy Pomnika – Szpitala poprzez wpłatę zebranych środków finansowych.

29 kwietnia 1988 r. zorganizowano w „Dwójce” uroczystość pod nazwą „Spotkanie pokoleń”. Na początek goście, delegacje uczniowskie i pedagodzy złożyli kwiaty pod Pomnikiem Orła Białego. Następnie goście mieli okazję obejrzeć atrakcyjne występy w wykonaniu uczniów, m. in. krakowiaka, poloneza, tańce nowoczesne. Zrobiono  pamiątkowe zdjęcia. Spotkanie zakończyło się słodkim poczęstunkiem.

W roku szkolnym 1988/1989 rozpoczęła się w szkole tradycja organizowania wieczorków pożegnalnych dla klas VIII, która jest kontynuowana, choć dziś na tę imprezę przychodzą gimnazjaliści.

Trudno odtworzyć dokładnie działalność szkoły w latach 1989 – 1999, gdyż zaginęła kronika obrazująca tamte czasy. Jednak ze wspomnień nauczycieli i dyrektora placówki Pani Alicji Błażewicz dowiadujemy się, że był to okres wielu zmian związanych z transformacją ustrojową. Szkoła nadal pełniła swą funkcję dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą. Z kalendarza imprez szkolnych zniknęły obchody rocznicowe LWP i rewolucji październikowej. Ich miejsce zajęło Święto Niepodległości i rocznica uchwalenia Konstytucji 3 Maja. W roku szkolnym 1990/1991 wprowadzono do planu nauczania szkół religię, która do tej pory odbywała się w przykościelnych salkach katechetycznych. W następnym roku uczniowie podstawówek rozpoczęli naukę języka niemieckiego.

Od stycznia 1994 r. placówka pracuje jako samodzielna jednostka budżetowa. 1 września 1995 r. opiekę nad szkołami podstawowymi przejmuje białogardzki samorząd, który przyznaje szkołom dodatkowe środki finansowe na zajęcia pozalekcyjne. Dzięki temu uzdolnieni uczniowie mogą rozwijać swe zainteresowania, doskonalić się w sporcie, słabsi korzystać z pomocy nauczycieli na zajęciach wyrównawczych. W 1996 r. powstaje w „Dwójce” pierwsza pracownia komputerowa. W kolejnych latach dzięki władzom Białogardu szkoła jest modernizowana, wymieniono częściowo instalację elektryczną, założono antenę zbiorczą, przeprowadzono remont natrysków przy sali gimnastycznej, a przede wszystkim zmieniono ogrzewanie konwencjonalne na gazowe.

W „nowych czasach” w szkole działają różne organizacje: PCK, LOP, ZHP, Samorząd Uczniowski. Zmodyfikowany zostaje kalendarz uroczystości i imprez szkolnych. Organizowane są: Andrzejki, Walentynki, Dzień Kobiet, Pierwszy Dzień Wiosny, Dzień Ziemi, Dzień Dziecka, Dzień Języków Obcych.  Funkcjonuje pięć zespołów samokształceniowych: nauczania początkowego, humanistyczny, przedmiotów ścisłych, przedmiotów artystycznych i wychowania fizycznego. Odbywa się wiele lekcji otwartych, które służą wymianie doświadczeń. W roku szkolnym 1996/1997 nauczyciele prowadzą cztery innowacje pedagogiczne:

·     Pani Krystyna Hołowienko – „Modyfikacja programu nauczania biologii w klasach ósmych. Poszerzenie działu „Ekologia i ochrona środowiska”,

·     Pan Leszek Dziuba – „Zintegrowane nauczanie fizyki i techniki w klasach ósmych”,

·     Pani Teresa Łazoryk – „Optymalizacja procesu współdziałania nauczyciela – wychowawcy klas początkowych z rodzicami uczniów”,

·     Pan Zbigniew Lemańczyk – „Zastosowanie elementów informatyki w procesie realizacji programu nauczania matematyki w klasie ósmej”

W latach 90 – tych szkoła miała wiele osiągnięć sportowych zarówno na szczeblu rejonu, województwa jak i kraju. Ponadto uczniowie brali udział we wszystkich konkursach przedmiotowych. Owocny w sukcesy był rok szkolny 1996/1997. Odnotowaliśmy wówczas 13 finalistów konkursów przedmiotowych, w tym 4 laureatów.

Nowy rozdział w pracy „Dwójki” rozpoczyna się w roku szkolnym 1999/2000 wraz z wejściem w życie reformy programowej i strukturalnej szkolnictwa.

 

 II    Historia Gimnazjum nr 2 w latach 1999 – 2012

 

                Gimnazjum nr 2 w Białogardzie przy ulicy Kościelnej 1 jest placówką powstałą 1 września 1999 roku w wyniku reformy oświaty, zmieniającej strukturę szkolnictwa w naszym kraju. Przez trzy kolejne lata było częścią Zespołu Szkół nr 2, w którego skład wchodziła też wygasająca Szkoła Podstawowa nr 2. Zespół Szkół funkcjonował do 31 sierpnia 2002 roku, a od 1 września 2002 roku  w budynku przy ulicy Kościelnej mieści się tylko gimnazjum.

                Pierwszym dyrektorem Gimnazjum nr 2, a właściwie całego istniejącego wtedy Zespołu Szkół była Pani mgr Alicja Błażewicz. W pierwszym roku istnienia gimnazjum utworzono osiem oddziałów klas pierwszych. Wychowawstwa objęli: w klasie 1a – mgr Teresa Wójcik, w 1b – mgr Urszula Pąperska, w 1c – mgr Dorota Sierpińska, w 1d – mgr Marta Kujtkowsa (Drewnowska), w 1e – mgr Janusz Turnik, w 1f – mgr Grażyna Chmura, w 1g – mgr Zofia Kurowska oraz w 1i – mgr Maciej Kozłowski.

                Od początku szkoła starała się wypracować własny wizerunek, który łączyłby w sobie tradycjonalizm i nowatorstwo. Wizję szkoły ujęto w słowach: „kształcimy i wychowujemy człowieka tolerancyjnego i odpowiedzialnego, umiejącego właściwie funkcjonować w Europie bez granic”.

                Nasza placówka to gimnazjum skierowane na ucznia i jego wielostronny rozwój. Młodzież może rozwijać  tu swoje zainteresowania nie tylko w czasie lekcji, ale również w trakcie wielu zajęć pozalekcyjnych, które każdy może wybrać sam w zależności od własnych preferencji. Do najprężniej działających i cieszących się dużym zainteresowaniem na przestrzeni ostatnich dwunastu lat zaliczyć możemy: koło językowo – turystyczne, koło teatralne „Katharsis”, Klub Młodego Odkrywcy, Klub Nastolatek, Klub Europejski, Klub Osadnika, koło fotograficzne, Koło Caritas, koło matematyczne, fizyczne, chemiczne, informatyczne, historyczne, językowe oraz zajęcia sportowe. Uczniowie naszej szkoły brali udział w wymianach międzynarodowych i obozach językowych organizowanych w Teterow – Niemcy, w Gnosjo – Szwecja oraz w Akniste na Łotwie.

                Każda szkoła powinna stawiać sobie cele i zadania, aby poprawiać system nauczania i dbać o dobro ucznia. Nasze gimnazjum postanawia, że będzie:

·     wyposażać uczniów w gruntowna wiedzę ogólną i umiejętności przydatne każdemu człowiekowi w życiu,

·     przygotowywać do trafnego wyboru szkoły ponadgimnazjalnej, kierując się zainteresowaniami i potrzebami regionu,

·     rozbudzać potrzeby i nawyki intelektualne,

·     wyzwalać potrzebę stałego podnoszenia poziomu wiedzy, umiejętności i kwalifikacji,

·     wdrażać do samodzielnej pracy umysłowej i wyposażać w umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji,

·     kształtować gusty estetyczne poprzez propagowanie sposobów spędzania wolnego czasu – teatr, wystawy plastyczne, dobry film, wartościowy program telewizyjny,

·     kształtować człowieka odczuwającego więź z tradycją, historią, kulturą narodu i regionu,

·     rozbudzać wrażliwość moralną i kulturową niezbędną do doskonalenia się, stałego pogłębiania życia duchowego i rozwoju własnych zainteresowań,

·     przygotowywać młodzież do aktywności społecznej.

Dążymy do tego, aby absolwent Gimnazjum nr 2 był samodzielny, otwarty, odpowiedzialny i tolerancyjny.

                W roku szkolnym 2001/2002 gimnazjum było już w pełnym składzie tzn. istniały  oddziały klas I, II i III oraz klasy VI szkoły podstawowej. W całym Zespole Szkół nr 2 uczyło się wtedy ponad 600 uczniów w 24 oddziałach.

                Rok 2004 przyniósł naszej szkole spore zmiany. W ramach rewitalizacji białogardzkiej starówki, ze środków finansowych pozyskanych z Unii Europejskiej, w „Dwójce” został przeprowadzony gruntowny remont. Funkcję dyrektora sprawowała wtedy Pani mgr Alicja Zołotar. Dzięki determinacji organu prowadzącego, pani dyrektor oraz wielu innych osób i pokonaniu przeszkód, nauczyciele i młodzież Gimnazjum nr 2 w Białogardzie przekroczyli mury wyremontowanej szkoły, ale niestety dopiero pod koniec września 2004 roku. Przez pierwsze tygodnie roku szkolnego gimnazjaliści uczyli się w budynku przy ulicy Grunwaldzkiej, w którym obecnie znajduje się Prywatne Forum Edukacyjne „Scholar”. Jednak po powrocie zastali w szkole piękne sale lekcyjne i korytarze, wspaniałą salę sportową oraz nowoczesne boisko z bieżnią tartanową. Pięć lat po wprowadzeniu reformy edukacji marzenia o wyremontowanej szkole spełniły się. Do dzisiejszego dnia gimnazjum jest wewnątrz jasne, kolorowe i przytulne. Pastelowe barwy ścian sprzyjają koncentracji umysłu, a w ładnych i estetycznych wnętrzach wszyscy czują się przyjemnie.

                Nasza szkoła posiada 17 sal lekcyjnych. Wśród nich pracownia komputerowa ze stałym dostępem do Internetu, ufundowana z projektu Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, sala multimedialna do nauki języków obcych, pracownia biologiczna, fizyczna, chemiczna, geograficzna, gabinety matematyczne, historyczne oraz języka polskiego. Dysponujemy bogatą w księgozbiór biblioteką z czytelnią. Dodatkowo zainstalowany został monitoring przed gmachem budynku i na korytarzach szkoły. Warunki w jakich uczy się młodzież, pozwalają na rzetelne zdobywanie wiedzy i umiejętności, dają możliwość kształtowania wszechstronnego rozwoju i zdobywania osiągnięć.

                W roku szkolnym 2009/ 2010 został wprowadzony dziennik elektroniczny, umożliwia on zalogowanym uczniom, rodzicom i nauczycielom całodobowy dostęp do informacji na temat postępów w nauce i obecności oraz pozwala na internetowy kontakt.

                Wśród naszych uczniów są finaliści konkursów przedmiotowych z języka polskiego, matematyki, fizyki, biologii, geografii i historii. Możemy poszczycić się laureatami konkursów przedmiotowych z historii, biologii oraz matematyki. Nasi uczniowie niejednokrotnie brali udział w wojewódzkim finale Małego Konkursu Recytatorskiego. Zdobywaliśmy wyróżnienia w ogólnopolskim konkursie matematycznym „Albus”. Otrzymywaliśmy wyróżnienia w ogólnopolskich oraz wojewódzkich konkursach plastycznych. Nasza młodzież była wyróżniana za wiedzę i umiejętności literackie. Należy tu wymienić chociażby Katarzynę Tyszecką – dwukrotną laureatkę Wojewódzkiego Konkursu Matematycznego w roku 2001 i 2002, uczennice – Renatę Dudek, Justynę Greń, Justynę Krzyściak i Ilonę Żyrko – laureatki Wojewódzkiego Konkursu Historycznego w roku 2002, czy Damiana Jakowczyka – podwójnego laureata Wojewódzkiego Konkursu Biologicznego oraz Wojewódzkiego Konkursu Historycznego w 2004 roku. Ponadto uczennica Weronika Michalak została laureatką i zajęła I miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Samorządowym 8 Wspaniałych.

                W latach 2007 – 2010, gdy funkcję dyrektora Gimnazjum nr 2 sprawował Pan mgr Ronald Widz uczniowie odnosili coraz bardziej znaczące sukcesy w sporcie, zarówno indywidualne jak i w grach zespołowych. Ilość pucharów, medali i dyplomów, jakie obecnie nasza szkoła posiada, świadczą o tym, iż możliwości naszych uczniów są duże. Do największych sukcesów sportowych zaliczyć możemy:

·     I miejsce w finale wojewódzkim Gimnazjady w biegu na 100 m Natalii Podlaszczak, która ustanowiła wówczas rekord szkoły 12,39s,

·     Mistrzostwo Polski w biegach na 100 m i 200 m Natalii Podlaszczak,

·     Wicemistrzostwo Polski w biegu na 600 m Weroniki Podlaszczak,

·     I miejsce drużynowo w wojewódzkim lekkoatletycznym Pucharze Humbert’a.

Chociaż w sporcie z reguły liczy się wynik i miejsce na podium, to nie zapominajmy, że sport jest też ważnym elementem wychowania, uczy rywalizacji w grupie, współpracy z rówieśnikami, a jednocześnie uczy radości ze zwycięstwa i goryczy z porażki. Sport jest doskonałą szkołą życia.

                W roku szkolnym 2010/2011 stanowisko dyrektora Gimnazjum nr 2 objęła Pani mgr Maria Matecka i od początku sprawowania tej funkcji dążyła do wyboru patrona i doprowadzenia tego przedsięwzięcia do finału. Od dnia 31 sierpnia 2011 roku  nasza szkoła nosi zaszczytne imię Polskich Olimpijczyków.

                Jesteśmy dumni z tego, co posiadamy i co dotychczas osiągnęliśmy. Ten sukces jest dziełem wielu. Budujemy go wspólnie wszyscy – uczniowie, nauczyciele, pracownicy administracji i obsługi oraz przyjaciele szkoły. Ważne miejsce w funkcjonowaniu naszej placówki zajmują rodzice. Ich przedstawiciele tworząc Radę Rodziców wspierają nas na co dzień.