Miesiąc kodowania bez tajemnic. Bezpieczne ferie zimowe !

Programowanie w naszej szkole staje się ważnym trendem w edukacji na wszystkich poziomach kształcenia, aby jednak uczniowie z powodzeniem kodowali, uczymy dzieci już od klasy pierwszej krytycznego myślenia i szacowania. Początkowo nie potrzebujemy do tego sprzętu komputerowego, ponieważ do nauki programowania można wykorzystać wiele elementów powszechnie obecnych w naszych salach lekcyjnych, na przykład układanki typu sudoku, klocki, szachownicę. Kodowanie na dywanie, zintegrowaliśmy z różnymi dziedzinami wiedzy. Na różnych zajęciach prowadzonych w szkole, wprowadziliśmy elementy programowania, które udało się wpleść w tok zajęć, a im dalej, tym łatwiej i otwiera się przed naszymi uczniami możliwość eksperymentowania. Okazało się, że bardzo dużo aktywności edukacyjnych w tym obszarze, można realizować bez użycia komputera. Zaczęliśmy z uczniami od najłatwiejszych zabaw i stopniowo zwiększaliśmy stopień trudności. Wzbogaciliśmy zajęcia o elementy robotyki i pracę z wykorzystaniem sprzętu komputerowego oraz tablicy multimedialnej. To co w pierwszej chwili wydawało się trudne, przy bliższym poznaniu okazało się  dla naszych uczniów bardzo proste i interesujące. Zakodować i odkodować można dosłownie wszystko. W naszej szkole najlepiej sprawdzają się: mniejsza mata do zabaw z kubeczkami oraz roboty Ozobot. Przy aktywnościach rozwijających logiczne myślenie, jednymi z łatwiej dostępnych przedmiotów, które wykorzystaliśmy podczas kodowania są klocki lego. Propozycja jednej z zabaw: wybierzmy z dziećmi  po dwa klocki z danego koloru, dodatkowo potrzebne nam będą dwie kartki, które zamienimy w dziewięciopolowe kwadraty. Na jednym z nich poukładajmy klocki. Zadaniem dziecka będzie analogiczne ułożenie klocków na drugim kwadracie. Czym większa liczba elementów do odwzorowania, tym wyższy poziom trudności. Klocki, czy też kolorowe karteczki sprawdziły się również przy zabawach z rytmami oraz z symetrią, gdzie dzieci dokładały brakującą część wzoru. Uczniowie mogą również zaprogramować kolegę lub panią. Jedna wybrana osoba wciela się w rolę robota, a pozostałe za pomocą komend słownych: np. idź jeden krok do przodu, idź dwa kroki do tyłu będą nią kierować. Podobnego typu zabawy możemy przeprowadzać z wykorzystaniem jakiegoś przedmiotu np.: ,,biedronki”, dla której będziemy układać kod. Instrukcje słowne możemy zastąpić umownymi graficznymi symbolami np.: strzałkami wskazującymi kierunek ruchu. Wprowadzając jeszcze symbol startu i stopu możemy układać skrypty, dołączając kolejne komendy jedną do drugiej. Proponując uczniom powyższe aktywności, warto łączyć dzieci w zespoły, będą wtedy nie tylko rozwijały logiczne myślenie, ale też pracowały nad kształtowaniem kompetencji społecznych.

Zapraszamy do galerii